Transformacije iz glumaca u redatelje

Ultimativni kliše među glumcima koji očajnički žele da budu ozbiljno shvaćeni: "Ono što zaista želim je da budem reditelj." Međutim, mnogi su uspeli da pređu s one strane kamere tako vešto da ste skoro i zaboravili da su počeli kao glumci.

Drugi film Bena Afflecka kao reditelja, The Town, pojaviće se u bioskopima ove nedelje posle njegovog moćnog debitovanja iz 2007. godine sa Gone Baby Gone. Ove nedelje će takođe premijerno biti prikazan i prvi film Philipa Seymoura Hoffmana kao reditelja, Jack Goes Boating. A Affleckov mlađi brat Casey izazvao je dosta prašine svojim dokumentarnim filmom o ne tako uspešnoj rep karijeri Joaquina Phoenixa.
Evo i nekih drugih glumaca koji su se proslavili iza kamere:


Clint Eastwood: Skoro 40 godina, njegovi filmovi pokrivaju širok dijapazon - od rediteljskog debitovanja 1971. godine trilerom Play Misty for Me, preko vesterna u kojima je glumio (The Outlaw Josey Wales, Pale Rider i jedan od njegovih najboljih Unforgiven), pa do drama o Drugom svetskom ratu, Flags of Our Fathers i Letter from Iwo Jima. Film Million Dollar Baby doneo mu je poslednje nagrade Akademije u nizu, za najbolji film i najbolju režiju, ali Mystic River prema nekima ostaje remek delo.


Ron Howard: Iskreno, neki od Howardovih filmova mogu biti pomalo sentimentalni (Cocoon, Backdraft, Parenthood). A njegove adaptacije Dan Brownovih bestselera "The Da Vinci Code" i "Angels & Demons" su smešne. Ipak, Howard ostaje produktivan. I može se reći da je svestran. Njegove starije komedije Night Shift i Splash se i dan danas dobro kotiraju. The Paper je jedan od najzabavnijih prikaza novinarstva koje možete videti na ekranu. Apollo 13 i A Beautiful Mind ne mogu biti različitiji a jednako su efektivni. A jedan od njegovih najskorijih filmova, Frost/Nixon, je i najbolji: sjajan primer kako jak scenario i gluma mogu da zablistaju ako im to dozvolite.


Sydney Pollack: Svoje glumačko iskustvo stručno je koristio kako iza, tako i ispred kamere. Pollack je dobio Oskara za najbolji film i najbolju režiju za ep Out of Africa, ali bivši učenik legendarnog profesora glume Sanforda Meisnera pojavljivao se na ekranima u svemu, od svojih adaptacija do TV serija "The Sopranos" i "Will & Grace". Krao je scene u Tootsie-ju, koji je takođe i režirao. Ali uvek je imao smisao za provokaciju, bilo sa trilerima poput Three Days of Condor i Absence of Malice, romansama poput The Way We Were i Out of Africa ili dramama poput They Shoot Horses, Don't They?


Sofia Coppola: Bila je naširoko ismevana za sporednu ulogu Mary Corleone u filmu oca Francisa Forda Coppole The Godfather: Part III. Međutim, Coppola je od tada uspela da od svog imena izgradi rediteljku velikih vizija i osećajnosti. Njen debitantski film The Virgin Suicides, bio je neodoljiv i dubok. Melahnolični Lost in Translation doneo joj je nominaciju za Oskara za najbolju režiju, postavši tako jedna od nekolicine žena koje su imale tu čast. Istorijski film Marie Antoinette bio je vizuelna gozba, a najnoviji film Somewhere je nedavno osvojio glavnu nagradu Filmskog festivala u Veneciji, Zlatnog lava. A ima samo 39 godina - prilično uzbudljivo.


Sean Penn: Njegov rad ispred i iza kamere postaje sve bolji. Godine 2007, režirao je Into the Wild, destruktivan pogled na smisao opstanka sa ubitačnom glumom Emilea Hirscha; naredne godine glumio je političkog lidera za prava gejeva u Milk-u, i dobio drugog po redu Oskara za najbolju glavnu ulogu. Jedno od obeležja koje prati filmove koje je Penn režirao - među kojima su The Crossing Guard iz 1995. i The Pledge iz 2001. godine, oba sa Jackom Nicholsonom - jeste da nikada ne zažmuri na beznadežne aspekte priče. Kao da je uzeo sopstvenu zadivljujuću sposobnost da prikaze sirovu humanost svojih likova i preneo je sličnim intenzitetom kada režira druge. I na taj način je zaista pronašao ono najbolje iz oba sveta.

(Happynovisad)

super tema, +.

Drago mi je da je Clint Eastwood postao redatelj, jer su mi njegovi filmovi super. Sean Penn sa svojim filmom Into the Wild je također učinio super stvar za filmofile.